Η προέλευση της λέξης Κρήτη δεν έχει καθορισθεί με βεβαιότητα. Υπάρχουν διάφορες αντικρουόμενες ετυμολογίες, κατά τις οποίες μία από τις Εσπερίδες ονομαζόταν Κρήτη, όπως Κρήτη ονομαζόταν και η σύζυγος του βασιλιά Μίνωα, καθώς και μία από τις νύμφες που παντρεύτηκε ο Δίας Άμμων.

Η Κρήτη, σύμφωνα με τη γνώμη πολλών ιστορικών, κατοικείται ήδη από την Παλαιολιθική εποχή. Αν και ο Μινωικός πολιτισμός αναπτύχθηκε κυρίως στο Κρητικό και Αιγαιοπελαγίτικο έδαφος, η Κρήτη εμφανίζει ξεχωριστή θέση στην ελληνική μυθολογία και πρωταγωνιστεί στον ελληνικό πολιτισμό από τις απαρχές του. Οι πρώτοι κάτοικοι φέρονται να έφθασαν στην Κρήτη από τη Μικρά Ασία ή τη Βόρεια Αφρική και να αναπτύχθηκαν αργά για τα επόμενα 3.000 χρόνια. Αρχικά καλλιέργησαν τη γη με πρωτόγονες μεθόδους, έμαθαν την εκτροφή των ζώων και σχηματίστηκαν οι πρώτοι οικισμοί. Το νησί απομονωμένο, λόγω της φύσης της νεολιθικής οικονομίας, βασιζόταν στην αυτάρκεια και επιβίωνε χάρη στη γεωργία και την κτηνοτροφία. Σύμφωνα με τον Άγγλο αρχαιολόγο Έβανς, γύρω στο 2600 π.Χ δύο φυλετικά στοιχεία εγκαταστάθηκαν στα παράλια της Κρήτης: Ένα πρωτολιβυκό προερχόμενο από την Αίγυπτο και ένα από τη Μικρά Ασία. Οι Κρήτες, αρχικά, διατήρησαν τον παραδοσιακό τρόπο ζωής, γρήγορα όμως αφομοιώθηκαν με τα δύο νέα φύλα, όπως μαρτυρούν τα σχετικά ευρήματα. Με τη διάδοση της χρήσης του χαλκού αυξάνεται ο πληθυσμός του νησιού και αρχίζουν, γύρω στο 2000 π.Χ., οι πρώτες εμπορικές επαφές με τις γειτονικές περιοχές των Κυκλάδων, της Μικράς Ασίας και της Αιγύπτου. Κατά το 1900 π.Χ. χτίζονται στην Κρήτη τα πρώτα ανάκτορα. Σύμφωνα με τις αρχαιολογικές ανασκαφές, εκείνη την εποχή δημιουργούνται τα ανάκτορα της Κνωσού, της Φαιστού, των Μαλίων και της Κάτω Ζάκρου. ο τέλος της Παλαιοανακτορικής περιόδου θεωρείται πως επέφερε ο μεγάλος σεισμός του 1700 π.Χ. που προκάλεσε την καταστροφή των περισσότερων ανακτόρων.

Με την ανοικοδόμηση των ανακτόρων εγκαινιάζεται η Νεοανακτορική εποχή που θεωρείται ως η περίοδος της ακμής του Μινωϊκού πολιτισμού, κέντρο του οποίου ήταν η Κνωσσός, 10 χλμ νότια του Ηρακλείου. Η Κνωσός βασίλευσε στην Κρήτη απόλυτα χωρίς κίνδυνο εσωτερικών ή εξωτερικών εισβολών, όπως καταμαρτυρά η παντελής έλλειψη οχυρωματικών έργων γύρω από το ανάκτορο. Τα παλάτια της Ζάκρου, των Μαλίων, της Φαιστού κ.α. ιδρύθηκαν ως τοπικά διοικητικά κέντρα και χρησιμοποιήθηκαν στον έλεγχο του εμπορίου μεταξύ Κνωσού και Κύπρου, ηπειρωτικής Ελλάδας και με τους υπόλοιπους εμπορικούς εταίρους. Πρώτοι οι Αχαιοί καταλαμβάνουν την Κνωσό εδραιώνοντας την κυριαρχία τους και ο ισχυρός σεισμός του 1380 π.Χ. εξαφανίζει, μαζί με το ανάκτορο της Κνωσού, τα τελευταία δείγματα Μινωικού πολιτισμού. Τον 10ο π.Χ. αιώνα, στην Κρήτη καταφθάνουν οι Δωριείς και εγκαθίστανται στις σημαντικότερες πόλεις του νησιού. Οι αυτόχθονες, γνωστοί και ως Ετεοκρήτες καταφεύγουν στις δυσπρόσιτες περιοχές της κεντρικής και ανατολικής Κρήτης, ενώ οι νέοι κάτοικοι εισάγουν στο νησί σειρά καινούργιων εθίμων (κάψιμο των νεκρών κ.ά) και νέων παραγωγικών μεθόδων. Καθ όλη τη διάρκεια της κλασικής περιόδου και ενώ στην ηπειρωτική Ελλάδα οι πόλεις εμπλέκονται σε αλλεπάλληλους πολέμους και προστριβές, οι πόλεις της Κρήτης θα παραμείνουν αμέτοχες, ακόμα και στις δυο μεγάλες συρράξεις της εποχής, τους Περσικούς Πολέμους και τον Πελοποννησιακό Πόλεμο. Κατά την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου καλλιεργήθηκε έντονο φιλομακεδονικό ρεύμα στην Κρήτη. Το 216 π.Χ. οι Κρήτες ανακηρύσσουν το Μακεδόνα βασιλιά Φίλιππο Ε προστάτη του νησιού, ενώ την ίδια εποχή είναι έκδηλη και η επιρροή των Πτολεμαίων. Αργότερα την Κρήτη μαστίζει ο Κρητικός Πόλεμος, ο οποίος έληξε με ήττα των φιλομακεδονικών πόλεων της Ιεράπυτνας και της Ολούντας απο την Κνωσό που συμμάχησε με τη Ρόδο και την Ρώμη. Με την κατάληψη του νησιού από τους Ρωμαίους ξεκινά μια μακρά περίοδος ειρήνης και ευημερίας στα πλαίσια της οποίας αναπτύχθηκαν εκ νέου οι πόλεις της Κυδωνίας, Κνωσού και Φαιστού. Ως διοικητικό κέντρο του νησιού ορίζεται η Γόρτυνα, η μόνη πόλη που δεν καταστράφηκε από τη ρωμαïκή εισβολή, έχοντας συμμαχήσει με τους κατακτητές. Η παρουσία των Ρωμαίων δεν επηρέασε ουσιαστικά την καθημερινότητα των κατοίκων, οι οποίοι διατήρησαν τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα τους. Με τη διάσπαση του Ρωμαïκου Κράτους σε Ανατολικό και Δυτικό το 395, η Κρήτη περνά στο πρώτο, τη μετέπειτα Βυζαντινή αυτοκρατορία. Κατά τον 5ο αιώνα αρχίζει να εξαπλώνεται στη νήσο ο Χριστιανισμός και η επισκοπή της Κρήτης υπάγεται στο Πατριαρχείο Κωνσταντινούπολης και χτίζονται οι πρώτες μεγάλες εκκλησίες, με κυριότερη τη βασιλική του Αγίου Τίτου, που σώζεται μέχρι σήμερα στη Γόρτυνα. Η Κρήτη εξακολουθεί να αποτελεί τμήμα της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι και το 823, όπου, επί αυτοκράτορα Μιχαήλ Τραυλού, οι Σαρακηνοί της Ισπανίας υπο την αρχηγία του Απόχαψι επέδραμαν με 20 πλοία λεηλατώντας το νησί. Το 960 ο Νικηφόρος Φωκάς επέδραμε κατά της Κρήτης ελευθερώνοντας το νησί, αφού κατάφερε να αλώσει τον Χάνδακα, στον οποίο είχαν κλειστεί οι Άραβες. Η Βυζαντινή περίοδος έλαβε οριστικά τέλος το 1204, με την πτώση της Κωνσταντινούπολης στις ορδές των Σταυροφόρων. Τα Χανιά, το Ρέθυμνο και το Ηράκλειο γίνονται ορμητήρια των Ενετών, οι οποίοι χτίζουν οχυρωματικά έργα που διασώζονται μέχρι σήμερα. Πρωτεύουσα του νησιού ήταν τότε το Ηράκλειο, που ονομαζόταν Χάνδακας. Οι τελευταίοι δύο αιώνες της βενετικής κατοχής χαρακτηρίζονται ως οι πλέον σκληρότεροι. Εν τούτοις, την ίδια περίοδο, η Κρήτη παρουσιάζει σημαντική πολιτιστική άνθηση. Ιδιαίτερα αναπτύχθηκε η κρητική λογοτεχνία και δημιουργήθηκαν μείζονα, παγκόσμια έργα της νεότερης ελληνικής λογοτεχνικής παραγωγής, όπως ο Ερωτόκριτος του Βιντσέντζου Κορνάρου και η Ερωφίλη του Γεώργιου Χορτάτση. Το 1645, με αφορμή την επίθεση πειρατών σε πλοίο με προσκυνητές, οι Οθωμανοί εκστράτευσαν κατά της Κρήτης. Τον Αύγουστο του ίδιου έτους κατέλαβαν τα Χανιά και κατά το επόμενο, το Ρέθυμνο. Ύστερα από 21 ετών διαρκή πολιορκία, ο Χάνδακας πέρασε και αυτός υπό οθωμανική κατοχή, το 1669 και το 1715 οι Βενετοί παραχώρησαν στους Τούρκους τα τελευταία φυλάκια που διατηρούσαν στο νησί. Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας ο Χριστιανισμός γνώρισε και πάλι απάνθρωπη καταπίεση. Η Κρητική νήσος ανακηρύχθηκε ως ανεξάρτητο κράτος με το όνομα «Κρητική Πολιτεία», υπό τη διοίκηση του Πρίγκηπα Γεωργίου της Ελλάδας. Κήρυξε την ένωσή της με την Ελλάδα και κατάργησε την αρμοστεία στις 12 Οκτωβρίου 1908 (στις 25 Οκτωβρίου με το νέο ημερολόγιο) και ενώθηκε τελικώς με τη χώρα μετά τους Βαλκανικούς Πολέμους του 1912-13. Υπολογίζεται πως κατά την ένωση οι Έλληνες αποτελούσαν το 90% των κατοίκων της Κρήτης.

 

Α. Βυζαντινό μουσείο Χανίων

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28210 96046

Β. Ναυτικό  μουσείο Κρήτης

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28210 91875

Γ.  Αρχαιολογικό μουσείο Χανίων

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28210 90334

Δ. Πολεμικό μουσείο Χανίων

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28210 44156

Ε.  Μουσείο Χημείας Χανίων

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28210 42504

ΣΤ.Λαογραφικό μουσείο Χανίων

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28210 90816

Α. Παλαιοντολογικό μουσείο Ρεθύμνου

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28310 23083

Β. Αρχαιολογικό μουσείο Ρεθύμνου

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28310 54668

Γ.  Ιστορικό και Λαογραφικό μουσείο Ρεθύμνου

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28310 23398

Δ. Μουσείο θαλάσσιας ζωής Ρεθύμνου

Ε. Εκκλησιαστικό μουσείο Μητροπολιτικού Ναού Ρεθύμνου

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28310 22731

Α. Αρχαιολογικό μουσείο Ηρακλείου

     Τηλ. Επικοινωνίας: 2810 226092

Β. Ιστορικό μουσείο Ηρακλείου

     Τηλ. Επικοινωνίας: 2810 283219

Γ. Μουσείο Φυσικής Ιστορίας

     Τηλ. Επικοινωνίας: 2810 282740

Δ. Μουσείο Καζατζάκη

     Τηλ. Επικοινωνίας: 2810 741689

Α. Αρχαιολογικό μουσείο Λασιθίου

     Τηλ. Επικοινωνίας: 28410 24943

Β. Λαογραφικό μουσείο Λασιθίου

    Τηλ. Επικοινωνίας: 28420 25093

 Γ. Μουσείο ΊΡΙΣ

    Τηλ. Επικοινωνίας: 28410 82681

 

Επικοινωνία με Moel Travel and Conferences: 2106203614

Η Κρήτη φημίζεται για την ρακί της, τοπικό ποτό που συνοδεύεται με πολλά τοπικά φαγητά, όπως ντάκους, τυριά όπως γραβιέρα, χοχλιούς,. Επίσης φημίζεται για τα σκαλτσούνια, το λάδι της και τα παξιμάδια.

Τα Χανιά είναι μια μεγάλη πόλη με πολλές επιλογές εντός της αλλά και στα κοντινά χωρία. Ο επισκέπτης μπορεί να ταξιδέψει στο χρόνο μιας που στα Χανιά θα δει μνημεία από πολλές ιστορικές περιόδους. Από της προϊστορική περίοδο θα επισκεφθεί τον Πρωτομινωικό οικισμού Καστελλιού, ο οποίος βρίσκεται μέσα στα όρια της πόλης.Από το Βυζάντιο έχουν σωθεί τα βυζαντινά τείχη, που στο μεγαλύτερο μέρος του έχει κατασκευαστεί με οικοδομικό υλικό από την αρχαία Κυδωνία σε δεύτερη χρήση.Λίγους αιώνες αργότερα το νησί κατακτούν οι Ενετοί και αφήνουν το σημάδι τους. Κάποια από αυτά είναι το ενετικό λιμάνι με τα ενετικά νεώρια και τα ενετικά τείχη.Βυζαντινά μνημεία αποτελούν τα  Γιαλί Τζαμισί , ο Αιγυπτιακός φόρος,  ο μιναρές του Αγίου Νικολάου και τα τουρκικά χαμάμ της περιοχής.Επίσης όποιος ταξιδέψει στα Χανιά θα επισκεφθεί το δημοτικό πάρκο, το σπίτι του Ελευθέριου Βενιζέλου, καθώς και τον τάφο του.

1. Οικισμός Καστελλιού

2. Βυζαντινά τείχη

3. Ενετικό λιμάνι

4. Ενετικό λιμάνι

5. Γιαλί Τζαμίσι

6. Αιγυπτιακός Φάρος

7. Μιναρές

8. Τούρκικό Χαμάμ

9. Δημοτικό πάρκο

10. Σπίτι Ελ. Βενιζέλου

Μια βόλτα στο Ρέθυμνο σίγουρα περιλαμβάνει την Πύλη Guora, που πρόκειται για την κεντρική είσοδο του χερσαίου τείχους των οχυρώσεων των Ενετών στην πόλη του Ρεθύμνου, τη Μονής του τάγματος των Φραγκισκανών Μοναχών, το τουρκικό σχολείου, που η είσοδός του βρίσκεται δίπλα στο ναό του Αγίου Φραγκίσκου, το τζαμί Γαζή Χουσεϊν Πασά, στο οποίο σήμερα στεγάζεται το ωδείο της πόλης,την κρήνηRimondi καθώς και το Φρούριο Φορτέτζα.  Τέλος αφού  περπατήσει στο «Μακρύ στενό», θα καταλήξει στο Ενετικό λιμάνι.

 1. Πήλη Guora

 2. Τούρκικο Σχολείο

 3. Τζαμί Γαζή Χουσείν Πασά

 4. Κρήνη Rimondi

 5. Φρούριο Φορτέτζα

 6. Μακρύ στενό

 7. Ενετικό λιμάνι

 8. Ενετικό λιμάνι

Στον Χάνδακα, γνωστό σε όλους μας Ηράκλειο, κυριαρχεί το Ενετικό στοιχείο με κύριο χαρακτηριστικό την ενετική οχύρωση και το ενετικό λιμάνι με το κάστρο Κούλε. Ένα γνωστό μνημείο είναι το συντριβάνι «Λιοντάρια», γνωστό με το όνομα με τον εξαιρετικό γλυπτό διάκοσμό του με θέματα του ζωικού βασιλείου και της θάλασσας. Έξω από τη πόλη βρίσκεται τα ανάκτορα της Κνωσού.

 1. Ενετική Οχύρωση

 2. Κάστρο Κούλε

 3. Συντριβάνι "Λιοντάρια"

 4. Αρχαιολογικός χώρος Κνωσού

Ένα από τα πιο γνωστά σημεία του Νομού Λασιθίου είναι το νησί της Σπιναλόγκας, στο οποίο χτίστηκε φρούριο από τους Ενετούς , ενώ μετά το 1903 κατοικήθηκε μετατράπηκε σε λεπροκομείο. Μέσα στη πόλη δεσπόζει η λίμνη σε συνδυασμό με το ενετικό λιμάνι.

  1. Σπιναλόγκα

 2. Ενετικό λιμάνι

Τηλ. Επικοινωνίας: Moel Travel and Conferences  2106203614